Jak napisać komuterową wersje pracy dyplomowej ? Zasada główna: najpierw wpisujemy, potem formatujemy.
Tworzymy w folderze: Moje dokumenty folder: Praca.
Widok
Do wpisywania tekstu wybieramy z menu Widok → Normalny. Nie będziemy co prawda widzieć układu, jaki tekst ma mieć na stronie, ale dzięki temu będziemy mogli korzystać z przydatnej funkcji powrotu do tekstu po wpisaniu przypisu. Dokładniej o tym w dziale przypisy.
Z widoku: Układ strony korzystamy po zakończeniu wpisywania treści rozdziału, gdy przystępujemy do formatowania tekstu. Jeszcze raz przypominam. Formatujemy tekst dopiero po jego wpisaniu i ustaleniu ostatecznej wersji.
Wpisywanie tekstu
Zasada główna: najpierw wpisujemy, potem formatujemy.
Tworzymy w folderze: Moje dokumenty folder: Praca.
Proponuję, aby każdy rozdział pracy zapisywać jako odrębny plik (chyba, że praca ma mniej niż 40 stron, wtedy nie warto). Dzięki temu szybciej będzie przebiegało przewijanie stron, łatwiej nam będzie ogarnąć mniejsze całości, nie będziemy mieli kłopotu z odszukaniem odpowiedniego fragmentu tekstu.
Przed wpisywaniem warto sobie jeszcze ustawić kilka przydatnych opcji.
Otwieramy menu → Narzędzia → Opcje.
Jest tam kilka zakładek. Dokonujemy w nich następujących zaznaczeń:
Zapisywanie
Zaznaczamy następujące funkcje:
Opcje zapisywania:
Zawsze z kopią zapasową,
Żądanie potwierdzania zapisu szablonu, Normal.dot (staramy się nie zmieniać tego szablonu),
Zezwalaj na zapisywanie w tle,
Zapisywanie informacji potrzebnych do odtworzenia pliku
co 5 (dopisujemy) minut.
Uwaga! Zapis automatyczny jest bardzo ważny. W przypadku krótkiego nawet braku dopływu prądu plik odzyskany będzie zawierał wszystko, co sięostatnio zapisało. Jeżeli nie włączymy zapisywania automatycznego, a sami zapomnimy to zrobić przez kilka godzin, to te kilka godzin naszej pracy może pójść na marne.
Pozostałe opcje pozostawiamy bez zmian. Chyba, że korzystamy ze wspólnego z kimś komputera i nie chcemy, aby przypadkowo czy specjalnie dokonał nam zmian w pliku. Wtedy tu można wpisać hasło, które będzie wymagane przy próbie jego otwarcia (hasło ochrony przed otwarciem).
Pisownia i gramatyka
Zaznaczamy następujące funkcje:
Pisownia:
Sprawdzanie pisowni w trakcie pisania,
Proponowanie wersji poprawnych za każdym razem,
Ignorowanie adresów internetowych i adresów plików,
Użyj reguł języka niemieckiego po reformie.
Proponuję pozostałych opcji nie włączać.
Sprawdzanie gramatyki przez program Word jest
irytujące, częściowo i dlatego, że nasze zasady
gramatyczne są niekonsekwentne i pełne wyjątków,
stąd lepiej to zrobić samemu czytając tekst.
Rejestracja zmian
Być może nie będziemy pracować z opcją dodawania komentarzy lub wyróżniania zmian, ale na wszelki
wypadek można od razu ustawić odpowiednie oznaczenia. Proponuję, aby wybrać następujące
opcje:
Wstawiony tekst:
Oznaczenie: Podkreślenie
Kolor: Zielony
Usunięty tekst:
Oznaczenie: Przekreślenie
Kolor: Czerwony
Użytkownik
Można sobie darować wpisy.
Zgodność
Najlepiej zostawić domyślne, nie grzebać.
Położenie plików
Jak poprzednio, najlepiej zostawić domyślne, nie grzebać.
Ogólne
Zostawić domyślne.
Edycja
Jeżeli nie są zaznaczone domyślnie, zaznaczamy:
Opcje edycji:
Zamiana tekstu zaznaczonego na wpisywany,
Edycja tekstu metodą „przeciągnij i upuść”,
Dokonywanie wcięć z lewej klawiszami Tab i
Backspace
Automatyczne zaznaczanie całych wyrazów,
Kliknij i wpisz:
Włącz klikanie i wpisywanie.
Trzeba też sprawdzić, czy jako domyślny styl akapitu
wpisany jest: Standardowy.
OK.
Drukowanie
Tu zaznaczamy tylko dwie funkcje:
Drukowanie w tle
Automatyczna zamiana papieru Letter na A4.
Zaczynamy:
Otwieramy menu → Plik → Nowy i wybieramy szablon: praca dyplomowa.dot (to ten, który właśnie stworzyliśmy).
Zaczynamy od tytułu pierwszego rozdziału. Będzie napisany stylem Nagłówek 1 (dzięki temu pod koniec pracy zrobimy szybko i poprawnie spis treści).
Po Enterze każda następna linijka będzie napisana stylem Standardowym. To będzie tekst właściwy naszej pracy.
Znak Enter wstawiamy wyłącznie:
• po zakończeniu akapitu,
• jeżeli piszemy kolejne linijki numerowanej lub wypunktowanej listy.
Uwaga!
Listę numerujemy dopiero po jej zakończeniu, najlepiej podczas formatowania rozdziału.
Jeżeli praca jest krótka i wszystkie rozdziały zapisujemy w jednym pliku, to po każdym rozdziale głównym wstawiamy znak końca sekcji (z menu → Wstaw w: Typy podziałów sekcji zaznaczamy: Następna strona) i dopiero wtedy zaczynamy wpisywać nowy rozdział.
Jeżeli w pracy posługujemy się jednakowymi tabelami, to pierwszą formatujemy od razu, a tworząc następne, kopiujemy tę pierwszą i tylko wpisujemy inne dane.
Jeżeli każda tabela jest inna, możemy najpierw zrobić je szkicowo, a potem formatować. Więcej o tym w podrozdziale o tabelach.
Jeżeli w pracy pojawiają się znaki, których nie ma na klawiaturze, korzystamy z funkcji Wstaw symbol.
• Otwieramy w menu → Wstaw → Symbol.
• Okno, które się otworzyło ma dwie zakładki.
Symbole
Tu znajdują się komplety różnych znaków. Wyszukujemy potrzebny i klikamy → Wstaw. Teraz wstawiamy kolejny symbol lub zamykamy okno poleceniem Zamknij.
Znaki specjalne
Możemy przy pomocy tej zakładki wyszukać niektóre znaki:
np. ,t §, -, ™, ® i wstawić je przy pomocy przycisku Wstaw lub korzystając z podanego na tej stronie skrótu klawiaturowego.
Niektóre często używane znaki warto umieścić w autokorekcie i pozwolić, aby komputer sam je za nas odszukiwał w symbolach i wstawiał.
Takim znakiem jest np. §
Proponuję, aby ile razy wpiszemy skrót par. komputer automatycznie zastępował go znakiem §.
Co trzeba zrobić?
• Otwieramy menu → Wstaw → Symbol.
• W menu: Czcionka wyszukujemy: Times New Roman
• Zaznaczamy znak §
Klikamy na znajdujący się z lewej strony przycisk: Autokorekta. Otwiera
nam się nowe okno, w którym już w linijce: Na: znajduje się znaczek §.
Wpisujemy w linijkę Zamień: par.
OK.
Teraz już nie będziemy musieli wyszukiwać w symbolach znaku paragraf,
program sam zamieni nam skrót par. na znak §.
Uwaga!
Można też użyć skrótu klawiaturowego przypisanego do znaczka paragraf, ale skróty najczęściej łączą się z koniecznością zapamiętania kodu liczbowego, a tu łatwo o pomyłkę, dlatego proponuję prostszy i bardzo skuteczny sposób z wykorzystaniem autokorekty.
Pisząc pracę dyplomową i magisterską autokorektę możemy wykorzystywać, jeżeli powtarzają nam się pewne pojęcia, nazwy,
fragmenty tekstów, fragmenty przypisów, których nie możemy z jakiegoś powodu skrócić, np. odwołania do aktów prawnych.
Np. Badania prowadziliśmy w Zespole Szkół Zawodowych im. Konrada Wielogórskiego w Pakarni. Nazwa tej szkoły występuje wielokrotnie. W zasadzie ile razy tej nazwy użyjemy w różnych przypadkach, zmienia się forma wyrazu Zespół (Zespołu, Zespołowi, Zespołem), pozostała część nazwy nie podlega zmianom. Aby nie trzeba było wpisywać tej nazwy wielokrotnie możemy właśnie skorzystać z autokorekty:
Podświetlamy tę część nazwy, którą chcemy wydobywać z autokorekty,
czyli Szkół Zawodowych im. Konrada Wielogórskiego w Pakarni.
• Otwieramy menu → Narzędzia → Autokorekta.
• Widzimy zaznaczony przez nas tekst w linijce Na:
• Zaznaczamy opcję: Sformatowany tekst.
Wpisujemy → Zamień: SZKW (Tu oczywiście, sami wybieramy skrót do zamiany. Ja stosuję taką zasadę, że skrót tworzę od pierwszych liter (najczęściej czterech) wyrażenia, które wpisałam do autokorekty. Łatwiej mi go sobie przypomnieć po kilku dniach czy tygodniach.)
• OK.
I to wszystko. Ile razy teraz w tekście wpiszemy SZKW, tyle razy skrót ten sam nam się zmieni w: Szkół Zawodowych im. Konrada Wielogórskiego w Pakarni.
Wypunktowanie i numerowanie
Jeżeli jakieś informacje w pracy muszą być podane w punktach oznaczonych bądź to symbolami, bądź to cyframi, należy to robić
automatycznie.
Najpierw wypisujemy – bez numeracji kolejne punkty, stawiając po każdym znak Enter. Podświetlamy te akapity, które będą stanowić kolejne punkty naszej listy i otwieramy z menu → Format → Wypunktowanie i numerowanie.
Otwarte teraz okno ma trzy zakładki, więc możemy wybrać i odpowiednio ustawić opcje:
• czy chcemy, aby kolejne punkty zaznaczone były symbolem, np. kółkiem, znaczkiem, kwadracikiem lub myślnikiem,
• czy chcemy, aby były numerowane i w jaki sposób,
• czy chcemy, aby stworzyły tzw. konspekt numerowany, tzn. listę z punktami i podpunktami.
Otwieramy potrzebną zakładkę i formatujemy wypunktowanie lub numerowanie zgodnie z naszymi wyobrażeniami.
Korzystając z zaznaczonych ikon możemy przesuwać numerację w lewo i w prawo (w konspekcie numerowanym zmieniać się będzie poziom numeracji (im bardziej będziemy przesuwać w lewo, tym wyższy będzie
poziom danego punktu).
Ostatecznie taka lista będzie wyglądać:
Niestety, jeżeli w naszej pracy jest sporo list numerowanych, Word traci orientację i nie bardzo chce zrozumieć, że kolejna lista tozupełnie nowa lista. Zdarza się wtedy, mimo zaznaczenia opcji: Ponownie uruchom numerowanie, że z uporem maniaka wraca
do kontynuowania numeracji z poprzedniej listy. Wtedy nie zostaje nic innego, jak tylko jedną z list przerobić na numerowaną ręcznie. Z tego powodu zawsze ręcznie numeruję tytuły rozdziałów
i podrozdziałów. Dość często wpływają bowiem na mylne rozumienie przez Worda wypunktowań wewnątrz rozdziału.
Autor : Alicja Kaszyńska
Jak napisać, przepisać i z sukcesem obronić pracę dyplomową?
Przedruruk za zgodą wydawnictwa ZM.
---
Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz